Mi się niespecjalnie podobało, moze dlatego, że irytuje mnie Cage. Było parę scen w których mi się podobał ale ogólnie jestem na 'nie'. Prawie cały czas ma taką samą minę i wprowadza w film jakąś taką nieporadnosć, nie wiem jak to ująć. Jak na niego patrzę, mam wrażenie, że zaraz uśnie/umrze albo coś, tudzież, że ja usnę lub umrę. Gdyby był inny aktor zamiast niego to może by mi się podobało. Ale nie oburza mnie, że innym się podoba, ot co :D

Mnie też nie oburza, że Tobie się Cage nie podobał (choć dla mnie jest teraz guru aktorskim :D). Prawda, minę miał nieciekawą, ale nie zapominajmy, że był Aniołem. To do czegoś zobowiązuje, nie można przecież cały czas rechotać :) Był (chyba można to tak ująć) muzą, natchnieniem. Mnie tam się podobała ta dziwna powaga :)

"Miasto Aniołów" jest jednym z najlepszych, jak nie najlepszym melodramatem jaki widziałem (w mojej ocenie). Nie rozumiem jednak dlaczego zaraz tak wychwalasz kunszt aktorski Nicolasa Cage'a.
Wg mnie zagrał w tym filmie dobrze: oddał wszystkie emocje prawidłowo, co sprawiało, że na końcu filmu aż łezka się kręciła w oku; świetnie grał dezorientacje, ufność itp. Grał osobę nieskalaną społeczeństwem (przez to może ta bezpłciowa mina o której piszecie) i wyszło mu to. I właśnie to mnie urzekło i przekonało do odgrywanej przez niego postaci.
Za inny film - "Zostawić Las Vegas" dostał zasłużonego Oskara, nie będę się tu rozpisywał - to po prostu trzeba zobaczyć.
W wielu starszych filmach też zagrał świetnie, w typowy Cage'owy sposób, który z resztą bardzo lubię. Po prostu bardzo dobry aktor.
Ale teraz spójrz na to w czym gra obecnie. Gdzie tu pole do popisu? Widziałem wiele jego nowszych filmów i powiem Ci, że gra jak 'znany przeciętniak', którym się z resztą stał. Niczym nie zachwyca ani nie przekonuje do odgrywanych przez siebie postaci. Częściowo to wina słabych scenariuszy/reżyserów ale przede wszystkim to wina samego aktora.

Jeśli chodzi o Nicolasa Cage'a - nie mówię, że jest ideałem aktorskim. Weź pod uwagę, że moja pierwsza wypowiedź została napisana w parę chwil po obejrzeniu filmu, więc, naturalnie, byłam zachwycona. Nie widziałam zbyt wielu jego nowych filmów, pomijając "Uczeń Czarnoksiężnika" (gdzie zresztą także bardzo mi się spodobał), ale wybieram się na "Anatomię strachu". Obejrzymy - zobaczymy.
Wydaje mi się, że Cage jest jednym z tych aktorów, którzy są jak wino - im starsi tym lepsi, ale być może się mylę. Nie widziałam za wielu filmów z tym aktorem.

O niebo lepszy...! A co to w ogóle za porównanie? :)

Wiesz - i to, i to jest typowym wyciskaczem łez :)

Masz rację. Jestem świeżo po obejrzeniu filmu i jestem zachwycona. Dawno nie widziałam takiego poruszającego obrazu. Film pokazuje, że dzięki miłości możemy zdziałać dosłownie wszystko, że właśnie to "wszystko" staje się możliwe do wykonania. Że śmierć nie jest końcem, tylko początkiem czegoś nowego, lepszego. Że życie składa się z samych wspomnień , uczuć i chwil, które warto pamiętać i które są bezcennym skarbem. Że właśnie dla takich kilku chwil - warto żyć i nie bać się jutra. Dla mnie nie jest to typowe, żałosne romansidło. Niezdecydowanym widzom polecam.

a ja tej historyjki nie kupuję... lubię obejrzeć sobie od czasu do czasu jakiś fajny dramat w miłosnym klimacie, ale ten to kompletnie nie moja bajka. Jeśli chodzi o duet Cage&Ryan ja nie wyczułam żadnej magii, więc dla mnie powiało trochę drewnianym uczuciem, na ekranie jak dla mnie nie było go widać. Nawet nie uroniłam jednej łezki, a bądź co bądź przy tego typu filmach- zdarza mi się.

Popieram. Spodziewałem się świetnego filmu po opisie, tymczasem zawiodłem się niestety.I to bardzo bo myślałem że Meg Ryan i Nicolas Cage podniosą ocenę filmu - nic z tego. Na plus ścieżka dźwiękowa, reszta tak sobie. Film średni, dlatego daję 5/10.