jest okropnie ckliwy. Sam pomysł może nie jest zły, ale trzeba było inaczej zrealizować, a przede wszystkim dobrać innych aktorów.


Nie lubię Meg Ryan, bo wszędzie gra tak samo, począwszy od Top Gun, tj. wesołkowatą trzpiotkę, która robi różne dziwne miny. Nikt normalny nie robi takich min. I nie lubię Mikołaja Klatki, bo jest nieznośnie dramatyczny i też wszędzie gra tak samo, tj. zmarszczone brwi i tragiczny wyraz twarzy - jakby grał ciągle tę samą postać, w różnych okolicznościach.

Oboje pasują do siebie w tym filmie jak pięść do nosa. Jej trzeba było dobrać jakiegoś wesołka, a jemu jakąś aktorkę dramatyczną. A tak to wyszło nie wiadomo co. Kto uwierzy, że łączyła ich miłość, bo ja na pewno nie.

Kiedyś z powodu okropnych nudów w końcu obejrzałam to arcydzieło (a leci to to, po 5 razy w miesiącu, więc nie sposób przegapić) i tylko się upewniłam, że decyzja o nieoglądaniu była słuszna. Wstrząsa mnie z obrzydzenia na sam widok tego tytułu w programie telewizyjnym.