W końcu to anioły, uduchowione postacie.

Radek ja myślę bardzo podobnie do Ciebie. Wszyscy na Ziemi to poeci o rozdartych duszach, któzy nawet na koncercie rockowym sypią poezją jak z rękawa. Znudził mnie niestety.

Mnie sie wydaje ze te "wydumane" zdania mialy czysto nawaizywać do poezji.. ten dilm np byl inspracja do takich produckji jak GITS:SAC gdzie postacie sypia nonstop cytatami z ksiazek, poezji itd... same anioly nie sa chyba czyms bardzo rzeczywistym, wiec takie rzeczy jak takie zlozone zdania w glowach ludzi tez mozna przymnknac oko. Film jest sztuką - wcale nie musi przypominac naszego swaita i byc uzytkowy. Czarno biale zdjecia pojawialy sie tylko wtedy gdy swiat ogladalismy oczami aniola.. co tez moze symbolizowac ograniczona interakcje ze swiatem (co rekompesowalo im tylko szybkie poruszanie sie i czytanie mysli)

Zgadzam się zarówno co do poezji w filmie jak podkreślanie w tym filmie scen kolorem lub jego brakiem. Piękny film, nie rozumiem dlaczego niektórzy ludzie nie akceptują kina jako sztuki w której można wyrażać różnymi środkami wyrazu, dlaczego nie poprzez poezję
egzystencjonalną. No chyba, że takich filmów nie rozumie się...

W ton niezrozumienia od razu bym nie uderzał. Sądzę, że film wielu się nie podoba, ponieważ mają różne typy wrażliwości. Ja go oglądałem w stanie podobnym do transu, ktoś inny może ziewać. Zdarza się.

Racja... wszystko tez zalezy od nastroju... i czasu kiedy sie go oglada... np film ktory sie nie podobal za pierwszym razem za drugim mozna go odebrac inaczej...

To nie o nawązanie do poezji tu chodzi. Sam film jest swego rodzaju
poezją i tak należy go odbierać. Bez pewnej dozy wrażliwości nie spodoba
się nikomu :)

oczywiście nie do każdego to trafia, z pewną dozą wrażliwości też nie spodoba się każdemu, szczególnie jeśli ktoś jest wrażliwy na nadmiar patosu i sztuczność, która niestety z tego filmu wylewa się litrami... no ale taka jest właśnie bardzo często poezja...